In Australië en NZ kunnen “beheerde terugtrekkingsregelingen” mensen uit huizen dwingen die volgens “klimaatveranderingsmodellen” “onverzekerbaar” zijn.
Schokkend bewijs komt uit Australië en Nieuw-Zeeland over hoe de klimaatzwendel wordt gebruikt om een technototalitaire smart-city toekomst op te leggen.
De criminocratische mondiale imperialisten gebruiken vaak hun Gemenebest kolonies om de meest verraderlijke escalaties van hun tirannie uit te proberen – denk aan Canada, Nieuw Zeeland en Australië tijdens Covid, schrijft
We kunnen daarom aannemen dat dit de blauwdruk wordt voor de uitrol van hun agenda voor de Vierde Industriële Revolutie over de hele wereld.
Het sinistere plan in kwestie, genaamd “Managed Retreat,” is ontmaskerd door onafhankelijk onderzoeker Kate Mason op haar uitstekende Substack blog gericht op het “deconstrueren van 4IR-verhalen.”
Het idee is dat overdreven “modellering” van de ingebeelde effecten van “klimaatverandering” wordt gebruikt om bepaalde gebieden als ongeschikt voor menselijke bewoning te bestempelen.
Hand in hand met de staat werkt de verzekeringsindustrie – sinds jaar en dag een centraal onderdeel van het corrupte criminocratische imperium – die huizen in deze gebieden “onverzekerbaar” acht.
Banken spelen ook hun rol (natuurlijk!) door te zeggen dat ze geen hypotheken willen verstrekken voor deze “onverzekerbare” huizen.
In haar laatste artikel verwijst Kate naar een tv-reportage over Kensington Banks, vlakbij het centrum van Melbourne, dat onlangs tot overstromingsgebied is verklaard.
Ze schrijft: “De huizenprijzen zullen naar verwachting met 20 procent dalen. Ik denk dat dat nogal voorzichtig is – wie gaat er kopen in een overstromingsgebied? Tenzij het een ontwikkelaar is die alles met de grond gelijk maakt en een Smart Resilient complex bouwt.”
Ondertussen zijn in Nieuw-Zeeland bewoners in opstand gekomen tegen pogingen om “terugtrekking” uit kustgebieden op te leggen onder het mom van een voorspelde stijging van de zeespiegel.
Zoals dit mediabericht laat zien, trappen ze niet in de paniekzaaiende klimaatpropaganda.
Tim Rees zei. “Ik woon al sinds 1965 aan Paraparaumu Beach en het strand wordt steeds groter. Ik duik al 45 jaar bij Kāpiti Island en de rotsen zijn bij eb nog steeds even hoog.”
Tania Lees voegt hieraan toe: “De wetenschap is nog niet vastgesteld en er is geen consensus. Wij geloven niet dat de zeespiegel significant stijgt en dat we allemaal onder water zullen komen te staan.”
De centrale en lokale overheden kunnen “een proces op deze schaal” niet financieren, zei ze. “Tot nu toe hebben de belastingbetalers meer dan 4 miljoen dollar betaald voor het Takutai Kāpiti proces.”
“We kunnen het ons gewoon niet veroorloven om nog meer uit te geven. Als het zou worden uitgevoerd, zou de beheerde terugtrekking meer dan $ 1 miljard bedragen.”
Wat betreft de agenda achter dit alles, schrijft Kate:
“Het vinden van de informatie over klimaatveranderingsmodellen en verzekeringen heeft voor mij de puntjes op de i gezet met betrekking tot de enorme hoeveelheid bouwpakketten en stapelwoningen die in Australië worden gebouwd.
Ze moeten ons allemaal ergens onderbrengen als onze huizen onverzekerbaar zijn en we ze voor een schijntje moeten verkopen.
Het is duidelijk dat dit ‘veerkrachtige’ Smart Cities zijn. Alles aangesloten op het internet en gegevens verzameld, opgeslagen en gebruikt als model om steeds dystopischer overheidsmaatregelen voor controle en handhaving te dicteren.”
Ter bevestiging onthult ze dat de Insurance Council of Australia, die betrokken is bij Managed Retreat, werkt binnen het Public Private Partnership-model en zich houdt aan de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties en zelfs stichtend lid is van de United Nations Principles for Sustainable Insurance.
De smart goelag-agenda van de VN werd gepresenteerd in hun 80 pagina’s tellende boekje getiteld “Centering People in Smart Cities: A playbook for local and regional governments,” zoals we in 2022 meldden.
Eveneens in 2022 bracht een instantie genaamd de Australian Climate Council een studie uit waarin geschat werd dat 1 op de 25 huizen en commerciële gebouwen in het land tegen 2030 onverzekerbaar zouden worden vanwege “verslechterende extreme weersomstandigheden.”
Overstromingen van rivieren vormden volgens het onderzoek het grootste risico, met plotselinge overstromingen en bosbranden als de andere belangrijkste gevaren die ertoe bijdragen dat eigendommen “onverzekerbaar” worden.
Naast de oproep voor “beheerde terugtrekking” benadrukte het rapport de noodzaak voor “het opschalen van overheidsinvesteringen in veerkracht” en om “gemeenschappen te ondersteunen om build back better.”
Het verklaarde: “Steden en gemeenschappen moeten – waar nodig – herbouwd worden op een manier die rekening houdt met de onvermijdelijke toekomstige klimaatveranderingen en ze veerkrachtiger maakt.”
Het is dan ook geen verrassing dat dit rapport met trots op de website van het World Economic Forum is geplaatst…
Oorspronkelijk gepubliceerd in de laatste editie van de The Acorn nieuwsbrief, je kunt het volledige bulletin lezen en je HIER abonneren. Het uitstekende SubStack dat de inspiratiebron vormde, is geschreven door Kate Mason, ook een aanrader om te volgen.
