rsz blind geloof in witte jasWe hebben te maken met een naïviteit die er al duizenden jaren voor zorgt dat alles bij het oude blijft.

Een dom gehouden volk, geconditioneerd om elke autoriteit te aanvaarden zonder verder vragen te stellen of zelf na te denken.
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk

Uit Christine Massey’s overzicht van landen waar een beroep werd gedaan op de wet openbaar bestuur voor het verkrijgen van enig document waarin het bestaan van virussen onomstotelijk wordt aangetoond wordt één ding duidelijk; in geen enkel land, waar ook ter wereld, wanneer dan ook, door wie dan ook, is ooit op een sluitend wetenschappelijke manier aangetoond dat er virussen bestaan die bij mens of dier ziekte veroorzaken. Toch gelooft een groot deel van de wereldbevolking in het bestaan ervan, waaronder de meeste artsen.

Het toont maar weer eens de naïviteit aan van de meeste mensen die blindelings alles geloven wat iemand met een witte jas aan zegt. De naïviteit die er al duizenden jaren voor zorgt dat alles bij het oude blijft, een dom gehouden volk, geconditioneerd om elke autoriteit te aanvaarden zonder verder vragen te stellen of zelf na te denken.

Ook laat het opnieuw zien dat aanstaand artsen tijdens hun opleiding zodanig gedrild worden in de heersende “genees”kunde dat, tegen de tijd dat ze gevestigd zijn in hun positie als arts, het nagenoeg onmogelijk is om hen op andere gedachten te brengen, hoezeer het bewijs, of beter het gebrek aan bewijs, hen ook in het gezicht staart.

Het raakt aan de conditionering van een klassenmaatschappij. Simpelweg de kinderlijke gedachte “ze hebben ervoor geleerd, zij zullen het wel weten, daar moeten wij op vertrouwen,” zonder enig idee te hebben van wat zich achter de laboratoriumdeuren afspeelt, hoe een groot deel van “wetenschappelijk” onderzoek wordt betaald door die industrie die daar groot belang bij heeft. Je bijt niet in de hand die je voedt. Het hart van de mens is eenvoudig te corrumperen.

We staan al zwak in de schoenen en verzwakken verder en verder. Zo voelen velen dat er iets goed mis is met de wereld, het leven van de mens, maar ze kunnen het niet duiden, of willen dat niet, zonder te zien dat de overgrote meerderheid nodig is om dergelijke grootschalige fouten in het systeem te herstellen.

Het is waarop ik elke keer stuit, ongeacht het onderwerp. De wereld zit zo vastgeroest in hun conditioneringen, wat hen eigenlijk niet eens aan te rekenen is. Het ziet diep. Het is er van kindsbeen af ingeramd. Gebeiteld in steen. Er is veel hard werk nodig om dat weg te bikken en te vervangen door je eigen denkbeelden, gebaseerd op betrouwbare, correcte informatie. En door hun conditioneringen gaan de meeste mensen volledig op in de beslommeringen van alledag, gezin, familie, werk, sport, hobby, een klein wereldje.

Ik zie dat niet veranderen. En zoals ik probeerde uit te leggen in mijn verhandeling Vijf Vragen is dat misschien ook niet de bedoeling van ons korte bestaan in deze stoffelijke sfeer. Volgens de Veda’s, al dertig jaar mijn leidraad waarin de spirituele leer is vervat, is het leven in de materiële wereld het gevolg van ons verlangen om zelf God te zijn. De ellende die we ervaren in ons materieel bestaan gebeurt om ons op andere gedachten te brengen. Heel kort door de bocht.