|
De rentes
stijgen nu (bijna) overal, maar in de zwakkere landen is het een
kwestie van leven en dood.
De rente
van het zwakkere Italië stijgt een stuk sneller dan de rente van het
sterkere Duitsland waardoor de renteverschillen problematisch
worden.
De ECB kwam
reeds met stoere verklaringen dat ze een dergelijke desintegratie niet
zullen tolereren en een ‘tool’ zullen ontwikkelen om deze ontwikkeling
tegen te gaan.
Het lastige
is natuurlijk dat de ECB maar één tool in de gereedschapskoffer heeft
zitten en dat is meer geld printen.
Gezien de
huidige inflatiecijfers wil men dat natuurlijk graag vermijden dus er
wordt nu koortsachtig gezocht naar een ‘creatieve’ oplossing.
Een idee is
bijvoorbeeld om de Duitse obligaties die op eindvervaldag komen straks
te herinvesteren in Italiaanse obligaties.
Concreet
betekent dat: een hogere rente voor Duitsland en een lagere rente voor
Italië.
Het
betekent ook dat het lot van de complete Europese Unie in de handen van
de Duitsers ligt.
Als de
Duitsers niet langer bereid zijn om de rol van de mier te spelen, komen
de krekels de winter niet meer door.
Dan is het
over en uit met de EU.
Dmitry
Medvedev, tussen 2008 en 2012 president in Rusland en vandaag hoofd van
de Nationale Veiligheidsraad, ziet er geen graten in dat Oekraïne lid
wil worden van de EU omdat “de EU
tegen dan toch niet meer bestaat”.
Wel, ik
vrees dat hij gelijk heeft.
Het is
inmiddels duidelijk dat de EU niet zonder Russische energie kan, maar
onze leiders laten zich al niet meer hinderen door de feiten.
Ze gaan het
deze winter dus toch proberen, met alle gevolgen van dien.
Verwacht je
maar aan enorme energietekorten, rantsoeneringen en regelrechte
afschakelplannen.
Hoe de
Duitse economie draaiende zal blijven zonder Russisch gas, is mij een
raadsel. Ook de captains of
industry zitten met de handen in het
haar, omdat ze maar al te goed beseffen dat hun fabrieken zo’n situatie
niet overleven.
De kader
van Medvedev moet je in dit kader zien.
Hoe gaat de
EU overleven als de grote financier financieel op droog zaad komt te
zitten?
Onze
leiders dobbelen met de toekomst van hun burgers en hun beslissingen leiden
tot ongekende inflatie … energie- en voedseltekorten … werkloosheid …
ongekend welvaartsverlies … en uiteindelijk ook tot het einde van de
EU.
|
