april 10, 2023 464 1
© Sputnik Ilja Pitaljew
Terwijl de VS,
ten minste sinds 1992, het internationale recht en de internationale gebruiken
met voeten treedt in het kader van de “op regels gebaseerde orde” waaraan zij
de voorkeur geven, in een imperiaal streven naar hegemonie dat even arrogant
als incompetent is, heeft de Russische Poetin in dezelfde periode blijkbaar
geduldig de in zijn ogen vereiste nalevingsformulieren en papierwerk ingevuld,
in de veronderstelling dat het internationale recht geldig is, schrijft Thomas
Lipscomb.
In een grote ommekeer ten opzichte van de vroegere praktijk van de Koude Oorlog, laten de VS en het Westen zelfs de meest onwaarschijnlijke propaganda de vrije loop als ze überhaupt een verklaring willen geven, zoals blijkt uit de idiote, voortdurend veranderende verhalen over Nordstream, terwijl de Russische communicatie duidelijk, puntig en gedetailleerd is geweest. Men vergeet te gemakkelijk dat Poetin jurist is en wat voor minachting we ook mogen hebben voor zijn opleiding in het Sovjetrecht, hij neemt juridische beperkingen duidelijk serieus. Poetin bouwt een dossier op, grondig en gedetailleerd, en is consequent in het geven van een waarschuwing vooraf en vervolgens een verklaring voor zijn acties, stap voor stap.
De “Special Military Operatie”
(SMO) lijkt een nogal verkrampte en beperkte vorm voor de Russische interventie
in vergelijking met de Amerikaanse filibustering van de afgelopen 30 jaar. Maar
er waren juridische redenen waarom Poetin het zo organiseerde. Hoewel hij
nauwelijks met de SMO was begonnen, erkende Poetin Lugansk en Donetsk vrijwel
onmiddellijk als deel van Rusland, omdat hij zag dat dit volgens de Russische
wet vereist was om zijn operatie uit te voeren, en deze zo nodig te wijzigen en
uit te breiden.
Het is veelzeggend dat Poetin, nu Oekraïne na het nieuwe jaar aan de
touwen hangt, nog een aanzienlijke hoeveelheid tijd heeft genomen om zowel zijn
eigen Russische publiek als de internationale toeschouwers voor te lichten over
hoe de acties van Amerika sinds de uitoefening van de Maidan-coup van 2014 hem
geen ander alternatief hadden gelaten dan in te grijpen in Oekraïne. En hij had
alles in het werk gesteld om dat te voorkomen en te onderhandelen over een
regeling. Vorige week nog werd Amerika’s nieuwe ambassadeur in Rusland, Lynne
Tracy, tot haar verbazing getrakteerd op een lange, gedetailleerde lezing over
hoe Amerikaanse complotten en kwade trouw de hele Oekraïense puinhoop tot stand
hadden gebracht. En China’s Xi heeft zijn “vredesvoorstel” gebruikt om dezelfde
punten uit te dragen in gesprekken met Macron, de Oekraïners en anderen.
Wat heeft dit te maken met de bizarre vrijgave van wat lijkt op 100
pagina’s authentieke geheime VS/NAVO-operatiememoranda over Oekraïne? Velen
hebben immers terecht opgemerkt dat er hier echt weinig nieuws is en er staat
eigenlijk niets in dat voor iemand een verrassing is, behalve het feit dat
iemand de documenten in handen heeft kunnen krijgen. Welk doel heeft het
vrijgeven van deze documenten en in wiens voordeel?
Misschien maken ze het mogelijk om Amerikaanse/NAVO-documenten te
gebruiken, in plaats van alleen Russische beweringen, om een juridisch kader
vast te stellen en een dossier op te bouwen voor welke regeling Poetin ook aan
Oekraïne wil opleggen. Het helpt Poetin te bewijzen dat zijn interventie nodig
was door een actieve en voortdurende samenzwering onder leiding van de
Verenigde Staten om Oekraïne te gebruiken om Rusland aan te vallen en te
ondermijnen.
In de wereld waarin de oorlog in Oekraïne begon, onder een
veronderstelde heersende Amerikaanse hegemonie gebaseerd op “regels” gedicteerd
door Amerika’s neiging du jour, was Poetins “verslag” misschien correct volgens
de normen van het internationaal recht, maar had het geen echte macht. En de
westerse financiële en militaire macht heeft veel van de internationale
rechtbanken en regelgevende instanties ondermijnd om de westerse belangen te
dienen in plaats van die van de internationale gemeenschap. Maar gezien de
immense veranderingen in de internationale machtsstructuur als gevolg van de
strijd in Oekraïne, worden de Verenigde Staten en het Westen schoppend en
schreeuwend meegesleurd in een wereld waarin zij slechts enkele van de vele
machten zijn en niet langer de overhand hebben. De Russische diplomatie heeft
de meerderheid van de wereld vakkundig tegen de westerse illusies van
dominantie gekeerd. Nu de oorlog zijn einde nadert in een Oekraïense nederlaag
die de militaire en economische zwakte van de westerse mogendheden blootlegt,
kan Poetins de jurisprudentie operationeel en de facto worden in een
multisoevereine wereld die terugkeert naar de normen van het internationaal
recht.
Het heeft ook andere toepassingen. Met de openbaarmaking van deze
documenten legt Poetin de basis om misschien een groot deel van de woede over
het nieuwe Oekraïne tegen de VS en het Westen te verleggen door het te
gebruiken in een proxy-oorlog die niet zozeer pro-Oekraïens als wel
anti-Russisch was, en om zijn zaak te bevorderen tegenover de internationale
gemeenschap en de toets der geschiedenis.
Copyright © 2023 vertaling door
Frontnieuws.
