juni 25, 2023 11089 40
Geregistreerd verpleegster Elena Vlaica, 46, heeft zich al vele malen uitgesproken over de moord op haar man Stuart in het ziekenhuis 17 maanden geleden. Ze zegt dat de 54-jarige Stuart, die in het ziekenhuis was opgenomen met een mogelijke borstinfectie, werd gepest, vernederd, een overdosis kreeg en dat er op hem werd geëxperimenteerd voordat hij uiteindelijk werd vermoord, schrijft Unitynewsnetwork.
Bij zijn opname in het ziekenhuis op 26 oktober 2021 werd hij op een cpap-beademingsmachine gezet met een druk van 100% die, volgens Elena, zijn longen vernietigde. “Ze hadden hem gemakkelijk zuurstof kunnen geven, maar dat deden ze niet. Hij hoefde niet aan de cpap.”
Alle noodzakelijke
medicatie werd gestopt. “Stuart kreeg
bloeddruktabletten en antidepressiva,” legt Elena uit, “maar deze werden
gestopt zodra hij geacht werd aan het einde van zijn leven te zijn. Plotseling
stoppen met antidepressiva kan dramatische bijwerkingen veroorzaken, dus zodra
deze opkwamen, begonnen de artsen ze met andere medicijnen te behandelen.”
Stuart werd op een ‘niets via de mond’ regime gezet. Elena was zich hier
toen niet van bewust, maar kwam er maanden later achter nadat ze met de hulp
van een advocaat de medische aantekeningen van haar man had weten te
bemachtigen. “Hij had 11 dagen lang geen
eten of drinken gehad,” vertelt een huilende Elena. “Hij huilde. Hij zei dat hij honger had. Het staat allemaal in de
aantekeningen.”
Zonder Elena op de hoogte te stellen, plaatsten de dokters Stuart
vervolgens op een zorgpad voor levenseinde. “Ik had er toen geen idee van dat
dit gebeurde: niemand in het ziekenhuis vertelde het me en ik mocht niet op bezoek komen vanwege de Covid-regels.”
Elena ontdekte na zijn dood uit de medische aantekeningen van Stuart dat
de vader en grootvader van 120 kg tot
VIER keer toe had geprobeerd om uit het ziekenhuis te ontsnappen. “Hij was
een grote man en er waren vier artsen nodig om hem vast te houden en te
verdoven. Het breekt mijn hart als ik hieraan denk. Hij wilde naar huis en ze
hielden hem tegen door hem fysiek in bedwang te houden en hem te verdoven.”
Een consulent begon Elena elke dag op FaceTime te bellen. “Hij belde me
10 dagen lang elke dag op hetzelfde tijdstip. De taal die hij gebruikte was
vreemd. Het leek wel of hij gehersenspoeld was door MK Ultra. Hij begon het
gesprek altijd met te zeggen dat Stuart niet gevaccineerd was. Hij zei steeds
drie dingen – Covid, ongevaccineerd, levensbeëindiging. Het leek wel een soort
NLP (neurolinguïstisch programmeren). Hij vertelde me dat Stuart het ziekenhuis
niet levend zou verlaten. Ik maakte ruzie en vocht. Ik had de resultaten van zijn bloedonderzoek gezien: die waren normaal.
Mijn Stuart was geen stervende man. Hij
had alleen een borstinfectie. Ik wilde hem thuis hebben.”
Elena ontdekte later dat, om te voorkomen dat Stuart het ziekenhuis zou
verlaten, ze hem niet alleen verdoofden
met midazolam en morfine (twee medicijnen die nooit samen gebruikt zouden
mogen worden, maar die gelijktijdig gebruikt werden als een Covid-protocol), maar dat ze hem ook zijn kleren onthielden
en hem katheteriseerden.
Elena is er kapot van en zucht: “Dit allemaal om te voorkomen dat hij
zou weglopen. Om hem nog meer te vernederen, hebben ze zijn kleren afgenomen en
hem gekatheteriseerd. Hij werd naakt gehouden. Hij had geen katheter nodig: hij
kon gebruik maken van een toilet, hoewel natuurlijk niet nadat ze hem verdoofd
hadden.”
Om hem onder controle te houden, kreeg Stuart regelmatig grote doses
benzodiazepine kalmeringsmiddel Midazolam en opiaat morfine. Hij kreeg in
totaal meer dan 100 mg, genoeg (volgens een expert) “om een olifant neer te
halen.” (Het is goed gedocumenteerd dat deze medicijnen in de VS gebruikt
worden als dodelijke injecties om ter dood veroordeelde gevangenen te
executeren). Als verpleegster weet Elena dat Stuart een dodelijke dosis
toegediend heeft gekregen. “Het verbaast me dat hij zo lang in leven is
gebleven. Maar hij was een vechter en hij wilde naar huis komen.”
Alsof dit allemaal nog niet afschuwelijk genoeg was, waren de artsen ook
nog nieuwe Covid-behandelingen op Stuart aan het uittesten. Ook hier wist Elena
niets van tot na zijn dood. “Ze begonnen hem verschillende Covid-medicijnen te
geven die op proef waren en niet goedgekeurd waren in het VK – ze testten
Remdesivir op hem, waarvan bekend is dat het de lever en nieren vernietigt en
dat duizenden mensen het leven heeft gekost in de VS, waar Anthony Fauci het
aanraadde als Covid-behandeling; ze pompten hem vol met monoklonale
antilichamen… bovenop de antibiotica. Het leek wel een nazi-experiment. Geen
toestemming. De Neurenberg Code werd niet nageleefd. Als menselijk proefkonijn
gebruikt worden zonder toestemming te geven is een schending van de mensenrechten.
Hoe zijn ze hiermee weggekomen?”
De dag van Stuarts dood is het onderwerp van horrorfilms. Op 6 november
2021 om 13.00 uur kreeg Elena een telefoontje uit het ziekenhuis dat haar
Stuart op sterven lag. Toen ze aankwam, kon Elena zien dat hij zwaar verdoofd
was. “Hij zag eruit alsof hij in coma lag. Ik weet nu dat hij in een
Midazolam-coma lag. Ik kuste hem en zag dat zijn saturatie verbeterde. Hij wist
dat ik er was en ik wist dat hij voor zijn leven vocht. Toen de arts in
opleiding zag dat ik naar de monitor keek, zette ze hem uit. Op dat moment
verscheen er een verpleegster met vijf 10ml spuiten op een blauw dienblad. Ze
duwde er twee in Stuarts canule, hij ademde drie keer en stierf toen in mijn
armen. Ik schreeuwde “ze heeft hem vermoord!” en stortte toen in. Ik kan me
niet herinneren hoe ik die avond thuis ben gekomen.”
Terugkijkend op alles wat Stuart heeft moeten doorstaan, gelooft Elena
echt dat hij gestraft werd omdat hij de experimentele prik niet had genomen.
“Elke dag hadden ze het erover. Ze leken er erg over te oordelen. Stuart en ik
hadden samen besloten om de prikken niet te nemen omdat we vonden dat ze te
nieuw waren en er niet genoeg informatie over was. Ik vertelde de artsen dit,
maar ze vonden het niet leuk.
“Ik ben er 100% zeker van dat mijn Stuart gestraft werd omdat hij niet
gevaccineerd was. En zijn straf was de dood.”
De politie en een lijkschouwer werden gevraagd om het te onderzoeken. Ze
weigerden.
“Het is moeilijk om te weten waar je terecht kunt en wat je moet doen,”
klaagt weduwe Elena. “De mensen die dit gedaan hebben, zijn mijn collega’s. Ik
heb op die afdeling gewerkt. Ik werkte op die afdeling. Ze hebben er alles aan
gedaan om hem te vermoorden en dat is gelukt. Om hem te straffen. Deze
psychopaten moeten ter verantwoording worden geroepen en ik zal niet stoppen
met het zoeken naar gerechtigheid voor mijn Stuart totdat ze allemaal in de
gevangenis zitten.”
Elena Vlaica verschijnt in de aankomende documentaire ‘Playing God’,
geproduceerd door Jacqui Deevoy en Trailblazer Films.
Video
Link: https://youtu.be/2JyGwvDMytU
Steun het project hier: https://www.crowdfunder.co.uk/p/playing-godhttps://youtu.be/2JyGwvDMytU
Copyright ©
2023 vertaling door Frontnieuws.
