rsz virus bestaat nietInstellingen in meer dan 40 landen hebben toegegeven dat ze er nog nooit in zijn geslaagd om een virus, welk virus dan ook, te isoleren.

Het enige ‘bewijs’ dat ze hebben is een computerprogramma dat gevonden stukjes genetisch materiaal aan elkaar knoopt.

Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk, met aan het eind een door hem in het Nederlands ondertitelde video.

Het zal voor iemand die niet op de hoogte is van het reilen en zeilen achter de schermen van globale aansturing nagenoeg onmogelijk zijn te geloven dat in de wereld van virologie, de mannen en vrouwen in smetteloos witte jassen in hun laboratoria “die er toch voor geleerd hebben,” steeds dezelfde fouten worden herhaald.

Wie beter geïnformeerd is weet in ieder geval dat deze virologen allemaal eenzelfde opleiding hebben genoten. En virologie is een gevestigde wetenschap. Toch?

Op het oog wel. Maar als zo vaak bedriegt de schijn.

In de vorige video met Christine Massey zagen we al dat ruim tweehonderd aangeschreven instellingen in veertig landen toegaven dat ze niet beschikten over een uit een mens geïsoleerd monster waaruit men een puur virus, welk virus dan ook, het gaat hier niet alleen om het vermeende SARS-CoV-2-virus, isoleerde. Wat volgens elke woordenboek betekent “scheiden van al het andere, afzonderen.” Als je niet beschikt over dat pure “virus,” hoe kun je dan aantonen dat het de oorzaak is van celafbraak in een experiment, of ziekte in mens of dier?

Toch zijn er vele wetenschappelijke studies die beweren dat ze dit extreem gevaarlijke virus hebben geïsoleerd en genetisch in kaart hebben gebracht. Dit gebeurde echter niet in de werkelijke wereld maar “in silico,” wat in het kort inhoudt dat een computerprogramma gevonden stukjes genetisch materiaal aan elkaar knoopt. En een simulatie is eenmaal geen realiteit. Simulaties zijn er miljoenen. Daadwerkelijk fysiek virus heeft niemand. Niemand in de hele wereld …

Het andere punt dat virologie maakt tot pseudowetenschap is het ontbreken van controles. Als je een vermoeden hebt dat één bepaald type deeltje ziekmakend is en je wilt dat toetsen, dat is eigenlijk vrij simpel. Ter controle doe je precies hetzelfde experiment, met één uitzondering, wat de “onafhankelijke variabele” wordt genoemd.

Als je denkt dat je een virus hebt dan voeg je dat toe aan de experimentele groep maar niet aan de controlegroep. Zo moeilijk is het allemaal niet … Zie je bij de experimentele groep dat de cellen afbreken en in de controlegroep niet dan mag je logischerwijs concluderen dat hetgeen werd toegevoegd de boosdoener was.

Was het maar zo simpel. In reacties die Christine Massey en anderen kregen op hun WOO-verzoeken werd toegegeven dat isolatie van een virus volgens de definitie in woordenboeken en encyclopedieën, dus “scheiden van al het andere,” “met de huidige staat van wetenschap en technologie niet mogelijk is.” Huh???

Dan geef je toch zelf toe dat wat je doet van nul en generlei waarde is? Of ben ik nou zo dom? Als het niet mogelijk is om een virus te scheiden van al het andere materiaal in een monster, hoe kun je dan met stellige zekerheid zeggen dat juist dat deeltje uit die hele mengelmoes verantwoordelijk was voor celafbraak? Dat geloof je toch niet?

Inderdaad, dat was mijn punt …