December 16, 2023 3173 21
Foto ter illustratie © JoLynne Martinez (CC BY-NC-ND 2.0)
Het
WEF-gecontroleerde Trudeau-regime heeft ziekenhuizen in Canada goedgekeurd om
te beginnen met het euthanaseren van patiënten die lijden aan ‘long COVID’ –
een mysterieuze ziekte die volgens velen wordt veroorzaakt door de
mRNA-vaccinaties zelf.
Tracey Thompson, 55 uit Toronto, is de eerste burger die gebruik maakt van de radicale nieuwe regeling en heeft gevraagd om door de staat te worden gedood omdat ze zich voortdurend uitgeput voelt en geen baan kan krijgen.
DailyMail meldt:
Mevrouw Thompson wil haar leven beëindigen via het Canadese programma
voor begeleid sterven, dat algemeen wordt beschouwd als een van de meest
vergaande ter wereld.
“Mijn levenskwaliteit met deze ziekte is bijna onbestaande, het is geen
goed leven”, vertelde ze DailyMail.com. Ik doe helemaal niets. Het is pijnlijk
saai. Het is enorm isolerend.
In Canada kan iedereen met een ongeneeslijke medische aandoening een
aanvraag indienen om te sterven, zelfs als de ziekte zelf niet terminaal is,
zoals long Covid.
Thompson liep Covid-19 op in maart 2020 en kreeg, net als miljoenen
andere patiënten, keelpijn en verloor haar gevoel voor smaak en reuk.
Maar pas maanden later begon haar helse beproeving pas echt. In plaats
van beter te worden zoals bij de meesten na een paar weken, ging haar
gezondheid langzaam achteruit.
In mei van dat jaar had ze nog steeds moeite om te denken, te ademen of
zich lichamelijk in te spannen en ging ze naar de eerste hulp, waar artsen
tests uitvoerden.
“Op dat moment wisten ze niet eens wat long Covid was – niemand wist
dat,” zei mevrouw Thompson.
Toen de artsen niets definitiefs konden vinden, stuurden ze haar naar
huis. Thompson voelde zich ‘afgewezen’ en voegde eraan toe dat ze het ‘moeilijk
vond om serieus genomen te worden’.
In de herfst lag ze weer in het ziekenhuis nadat ze 36 uur lang pijn op
de borst had gehad en moeite had gehad om adem te halen. Na maanden van tests
en dokters- en ziekenhuisbezoeken kreeg ze in 2021 eindelijk de diagnose long
covid.
Aanvankelijk kon ze leven van haar spaargeld, maar haar financiën
begonnen te slinken omdat ze geen actief inkomen had en moest betalen voor
huisvesting, eten en medische behandelingen.
Nu, zonder werk of energie om veel te doen, vertelde mevrouw Thompson
aan DailyMail.com dat elke dag ‘pijnlijk saai’ is.
De meeste dagen zien er hetzelfde uit: ze wordt wakker, neemt
verschillende medicijnen, drinkt een maaltijdvervangende shake en gaat naar het
toilet.
Genoeg energie verzamelen om naar het toilet te gaan is het ‘grootste
deel van mijn dag.’
Daarna gaat ze weer in bed liggen en wacht tot het tijd is om te eten.
Mevrouw Thompson was ooit een professionele kok die van koken en eten hield,
maar nu is ze ‘allergisch voor alles’ en het voedsel dat ze kan eten is
beperkt. De meeste dagen kookt ze ongekruide kip en groenten.
Daarna neemt ze nog meer medicijnen, waaronder een pil om te gaan
slapen. Dan word ik wakker en doe ik alles weer opnieuw.
Mevrouw Thompson heeft geen familie en zegt dat ze de meeste van haar
vrienden is kwijtgeraakt door haar ziekte. Ze moest ook haar hond weggeven
omdat ze niet meer goed voor haar kon zorgen.
Ze woont soms virtuele sessies van ong Covid steungroepen bij en scrollt
op Twitter om mensen in vergelijkbare situaties te vinden omdat ‘daar mensen
zijn.’
Op een goede dag, zei mevrouw Thompson, kan ze soms een tijdje rechtop
in haar stoel achter de computer zitten en twee keer per maand loopt ze een
blokje om.
Ze vertelde DailyMail.com: ‘Mijn kwaliteit van leven met deze ziekte is
bijna niet bestaand. Er is een echte afwezigheid van leven. Het is geen goed
leven.’
In december 2022 diende ze een aanvraag in bij Canada’s Medical
Assistance in Dying, een programma dat mensen toestaat hun leven te beëindigen
als ze een ongeneeslijke ziekte hebben.
Mevrouw Thompson vertelde CTV News Toronto in juli 2022 dat haar
beslissing vooral ‘een financiële overweging’ was vanwege haar gespannen
omstandigheden.
Hoewel ze een aanvraag heeft ingediend voor het programma, vertelde ze
deze website dat ze wettelijk gezien geen verdere details kon bespreken over de
status van haar MAiD-aanvraag.
Toen het in juni 2016 werd aangenomen, kwamen alleen mensen met een
terminale ziekte waarvan de natuurlijke dood redelijkerwijs te verwachten was –
bekend als Track One patiënten – in aanmerking om een MAiD-aanvraag in te
dienen.
Maar in maart 2021 werd de wetgeving bijgewerkt om Spoor Twee patiënten
te creëren. Deze worden gedefinieerd als mensen die lijden aan een
‘ondraaglijke’ en ‘onomkeerbare’ ziekte of handicap die niet in de buurt van
een natuurlijke dood mogen zijn.
Vorig jaar bleek uit gegevens dat 13.241 mensen MAiD kozen om te
sterven, een stijging van 31 procent ten opzichte van 2021. Dit was goed voor
één op de 20 totale sterfgevallen in het land.
Het controversiële beleid, waarvan sommigen zich zorgen maken dat mensen
zichzelf uit wanhoop zullen doden, werd in december 2022 verder bijgewerkt,
zodat mensen die MAiD willen gebruiken om hun leven te beëindigen uitsluitend
als gevolg van een psychische aandoening, in maart 2024 in aanmerking zullen
komen.
Om in aanmerking te komen voor MAiD, moeten mensen aan alle criteria
voldoen: in aanmerking komen voor gezondheidsdiensten die door de overheid
worden gefinancierd; minstens 18 jaar oud zijn en mentaal competent worden
geacht; een onherstelbare medische aandoening hebben – een aandoening die
onomkeerbaar is, in een vergevorderd stadium verkeert en ondraaglijk fysiek of
mentaal lijden veroorzaakt – een vrijwillig verzoek indienen om te sterven; en
geïnformeerde toestemming geven om medische hulp te ontvangen om je leven te
beëindigen.
Er zijn twee methoden die MAiD gebruikt om iemands leven te beëindigen.
Bij de eerste dient een arts of nurse practitioner een medicijn toe dat de dood
veroorzaakt. Bij de tweede methode schrijft een arts of nurse practitioner een
medicijn voor dat de patiënt zelf inneemt.
Medicijnen die gebruikt worden bij MAiD sterfgevallen zijn vaak
medicijnen die zorgverleners al voor andere doeleinden gebruiken, maar in veel
lagere doseringen, zoals pijnbestrijding, verdoving en misselijkheid.
Sinds haar eerste Covid-diagnose heeft mevrouw Thompson de diagnose
myalgische encefalomyelitis, of chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/CFS),
posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom (PoTS) en
mastcelactiveringssyndroom (MCAS) gekregen.
ME/cvs is een gecompliceerde aandoening waar veel artsen sceptisch over
blijven, gezien de dubbelzinnige definitie, de moeilijkheid om een diagnose te
stellen, de onbekende oorzaak en de gelijkenis met andere aandoeningen of
bijwerkingen van andere aandoeningen. Sommigen hebben zelfs gesuggereerd dat de
ziekte niet bestaat.
Patiënten met het chronisch vermoeidheidssyndroom worden
gediagnosticeerd nadat ze zes maanden lang lijden aan ernstige uitputting die
niet verbetert door rust. Lijders zeggen dat ze zo moe zijn dat ze dagenlang
aan huis gebonden zijn na het uitvoeren van zelfs de eenvoudigste taken.
Er bestaat geen genezing voor de aandoening.
Ze is ook gediagnosticeerd met POTS, een aandoening waarbij de hartslag
zeer snel stijgt na het opstaan uit een zittende of liggende positie. Bij POTS
kan het lichaam het bloed niet op een gezond tempo laten stromen en de
bloeddruk niet stabiel houden.
De aandoening kan licht in het hoofd, duizeligheid, hersenmist,
vermoeidheid en pijn op de borst veroorzaken. De precieze oorzaak van POTS is
niet bekend, maar mensen die recent een virale ziekte hebben gehad, lopen een
hoger risico om het syndroom te ontwikkelen.
Daarnaast is ze gediagnosticeerd met MCAS, een aandoening waarbij iemand
herhaaldelijk symptomen van anafylaxie, een ernstige allergische reactie,
ervaart. De symptomen zijn netelroos, lage bloeddruk, zwelling en
ademhalingsmoeilijkheden.
Ernstige anafylaxie kan dodelijk zijn.
Hoewel de symptomen lijken op een allergische reactie, wordt MCAS niet
veroorzaakt door allergieën, hoewel behandeling voor allergieën – zoals
antihistaminica en epinefrine nuttig kunnen zijn bij de behandeling van de
aandoening wanneer de symptomen optreden.
Er bestaat ook geen genezing voor deze aandoening.
Long covid treft naar schatting tussen de negen en 20 miljoen
Amerikanen, maar het is notoir moeilijk te diagnosticeren omdat de meeste
klinische diagnostische tests normaal lijken en er in de begindagen van de
pandemie nog niet veel over bekend was.
Hoewel miljoenen mensen melden dat ze aan de aandoening lijden, is long
Covid moeilijk te diagnosticeren omdat de meeste diagnostische tests – zoals
een urineonderzoek of röntgenfoto’s – normaal lijken.
Patiënten worden vaak afgewezen door artsen die denken dat het allemaal
in hun hoofd zit of dat ze een andere aandoening hebben.
De aandoening bestaat uit een constellatie van symptomen die aanhouden
nadat iemand is hersteld van de eerste Covid-infectie, waaronder aanhoudende
vermoeidheid en hersenmist.
Uit een onderzoek dat in september werd gepubliceerd, bleek echter dat
bloedtesten van mensen die melden lang aan Covid te lijden, duidelijke
biologische verschillen vertonen met mensen die de aandoening niet hebben.
Het onderzoek suggereerde dat bloedtesten nuttig zouden kunnen zijn bij
het identificeren van mogelijke behandelingen voor de symptomen, wat hoop geeft
aan mensen die melden met de aandoening te leven.
Copyright ©
2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/canada-begint-burgers-met-long-covid-te-euthanaseren/
