08/08/2024
Big Pharma en zijn belangrijkste investeerders rollen een nieuwe strategie uit: “de volledige overname van de publieke sector, met name de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), en het regelgevingssysteem dat nu de hele markt gijzelt” – volgens een nieuw onderzoeksrapport van Max Jones van Unlimited Hangout.
Wat zit er achter de nieuwe strategie? De farmaceutische industrie staat voor een “patent cliff” in 2030, aangezien veel van haar blockbuster medicijnen hun patentbescherming zullen verliezen, waardoor $180 miljard aan verkopen op het spel komt te staan en de industrie dreigt omver te werpen, schrijft Brenda Baletti.
Volgens Jones hanteerden farmaceutische giganten jarenlang een strategie van ‘fusies en overnames’ toen de patenten op winstgevende medicijnen afliepen. Ze kochten kleinere farmaceutische bedrijven op om hun productportfolio’s uit te breiden.
Big Pharma is nu overgestapt op de overname van biotechnologische en biologische bedrijven, waarvan de producten ‘complexer, onvoorspelbaarder en moeilijker en duurder om te maken’ zijn dan op chemicaliën gebaseerde medicijnen, schreef Jones.
Conventionele medicijnen worden chemisch gesynthetiseerd en hebben een bekende structuur volgens de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Biologics komen van levende mensen, dieren of micro-organismecellen en worden technologisch aangepast om specifieke eiwitten of cellen in het immuunsysteem aan te pakken. De FDA noemt biologics “complexe mengsels die niet gemakkelijk te identificeren of te karakteriseren zijn.”
Als geneesmiddelenklasse bieden biologische geneesmiddelen een aantrekkelijke oplossing voor het patent cliff-probleem, omdat ze niet zo eenvoudig kunnen worden gerepliceerd als generieke versies van conventionele geneesmiddelen.
In plaats daarvan maken producenten ‘biosimilars’, die in tegenstelling tot genetica niet zomaar kunnen worden uitgewisseld met het originele medicijn tijdens een behandeling zonder ernstige veiligheidsrisico’s, aldus Jones. En hoewel generieke medicijnen goedkoop zijn, zijn biosimilars nog steeds duur om te produceren. Er zijn ook wettelijke obstakels om biosimilars op de markt te brengen.
Jones schreef echter dat de ernstige veiligheidsproblemen die samenhangen met biologische geneesmiddelen – het hoge risico op ernstige bijwerkingen in verband met het COVID-19- vaccin bijvoorbeeld – het voor farmaceutische bedrijven moeilijk maken om commercieel succes te boeken in een conventionele regelgevingsomgeving.
“Gelukkig voor Big Pharma”, schreef Jones, “zijn de WHO en haar particuliere financiers bezig met een ongekend juridisch proces dat mazen in de wet zou dichten die deze aanzienlijke marktuitdagingen van ten minste een aantal biotechnologieën zouden kunnen oplossen.”
Dergelijke mazen in de wet zorgden ervoor dat de mRNA-vaccins tegen COVID-19 van Pfizer en Moderna – het paradigmatische voorbeeld van deze nieuwe strategie – het bestverkochte jaarlijkse succes ooit van Big Pharma waren.
De distributie van de COVID-19-vaccins aan ongeveer 70% van de mensen wereldwijd was alleen mogelijk dankzij de “versnelde, gedereguleerde ontwikkeling en verplichte consumptie van de experimentele medicijnen”, schreef Jones.
De industrie hoopt dat model te repliceren met andere medicijnen. En het is al begonnen — vorige maand gaf de Biomedical Advanced Research and Development Authority, of BARDA, Moderna $ 176 miljoen om een mRNA-vogelgriepvaccin te ontwikkelen.
Belanghebbenden achter de WHO hebben er een tak van Big Pharma van gemaakt
Volgens Jones werd het proces van snel ontwikkelde en verplichte experimentele medicijnen voor het eerst door het Amerikaanse leger aangenomen voor bedreigingen met biologische wapens. Nu wordt het internationaal gelegitimeerd door de WHO via de herzieningen van de International Health Regulations (IHR) door het agentschap en de voortdurende poging om het pandemieverdrag door te drukken.
De amendementen werden afgezwakt en het verdrag werd gedeeltelijk gedwarsboomd tijdens de laatste vergadering van de Wereldgezondheidsvergadering, die eindigde op 1 juni. De bevoegdheden die aan de amendementen zijn toegevoegd en de taal in het verdrag die de WHO en haar voorstanders volgend jaar nog steeds hopen door te voeren, laten echter zien wat voor soort biotechnologische pandemiemarkt Big Pharma in petto heeft.
Volgens Jones is deze markt:
“Zal niet afhankelijk zijn van de vrije wil van consumenten om producten te kopen of niet, maar zal in plaats daarvan vertrouwen op tactieken van gedwongen consumptie en manipulatie van regelgevende paradigma’s.
“Aan de voorhoede van deze push staan de publiek-private partners/private stakeholders van de WHO, die dit beleid direct vormgeven en ervan profiteren. Hun invloed heeft de WHO in feite veranderd in een tak van Big Pharma, een tak die zo machtig is dat het al heeft laten zien dat het het hele internationale regelgevingsproces kan omvormen ten gunste van de farmaceutische industrie tijdens de COVID-19-pandemie.”
Deze belanghebbenden kunnen deze macht deels uitoefenen omdat de WHO 80% van haar financiering ontvangt van particuliere belanghebbenden.
Tot deze belanghebbenden behoren giganten uit de private sector zoals Bill Gates , zijn publiek-private samenwerkingsorganisaties zoals de Coalition for Epidemic Preparedness Innovations (CEPI) en ambtenaren uit de publieke sector, zoals Dr. Anthony Fauci en Rick Bright, Ph.D., van BARDA en de Rockefeller Foundation, die al jaren werken aan het creëren van een nieuw systeem om de productie van vaccins te versnellen.
Tijdens de COVID-19-pandemieperiode hebben zelfs staten die geen wettelijke structuren hadden om noodautorisatie te verlenen voor nieuwe medicijnen, deze gecreëerd, met behulp van de WHO’s Emergency Use Listing Procedure (EUL) als rechtvaardiging, en geholpen door het WHO’s COVAX-vaccindistributiesysteem. COVAX werd mede geleid door de WHO, Gavi, CEPI en Unicef, die allemaal worden gesteund door Gates.
Het doel is nu, schreef Jones, om de procedures die wereldwijd zijn ingevoerd voor COVID-19 te institutionaliseren en zo de weg vrij te maken voor een nieuwe pandemiemarkt.
De One Health-agenda, die “volledige bewaking van de menselijke-dierlijke omgeving” vereist, zowel vóór als tijdens pandemieën, staat centraal in dit plan, schreef hij.
De vier pijlers van de opkomende pandemiemarkt
Er zijn vier pijlers in het plan om deze markt veilig te stellen. De pijlers zijn verankerd in de onlangs door de WHO aangenomen IHR-amendementen en het voorgestelde pandemieverdrag.
1. Biosurveillance van “pathogenen met pandemisch potentieel” : De WHO roept de lidstaten op om infrastructuur te creëren om biosurveillance uit te voeren op hele bevolkingsgroepen.
Volgens Jones financieren particuliere belanghebbenden bij de WHO, zoals de Wellcome Trust en de Bill & Melinda Gates Foundation, dergelijke initiatieven al jaren en staan ze nog steeds aan het hoofd van soortgelijke initiatieven .
2. Snelle uitwisseling van gegevens en onderzoek: Volgens de wijzigingen in de IHR moet de directeur-generaal van de WHO ondersteuning bieden aan het onderzoek en de ontwikkeling van de lidstaten. In het aanstaande verdrag zou dat onder meer inhouden dat ze hen helpen om snel gegevens te delen tijdens een pandemie.
Een dergelijke uitwisseling zou moeten helpen bij het coördineren van wereldwijde pandemiereacties en ook bij de ‘pandemiepreventie’. Dat betekent dat er een wereldwijd gecoördineerde inspanning moet worden geleverd om onderzoek te doen naar en gegevens te delen over ziekten die momenteel geen bedreiging vormen voor de volksgezondheid, maar naar verluidt ‘in de toekomst waarschijnlijk epidemieën zullen veroorzaken’.
Een voorbeeld is de aankondiging van de WHO vorige week dat het de uitwisseling van gegevens over een nieuw mRNA-vogelgriepvaccin uit Argentinië gaat faciliteren.
Deskundigen hebben hun zorgen geuit dat het stimuleren van dergelijk ‘preventief onderzoek en ontwikkeling’ riskant gain-of-function-onderzoek zou kunnen stimuleren, schreef Jones.
Jones merkte ook op dat het “zeer waarschijnlijk” is dat dezelfde mondiale organisaties die samenwerken met de WHO en worden gefinancierd door de grootste particuliere donoren, degenen zullen zijn die dit onderzoek en de ontwikkeling van vaccins voor “toekomstige pathogenen met pandemisch potentieel” zullen doen – en ook degenen die er profijt van zullen hebben.
3. Nieuwe regelgevende paden: De WHO ontwikkelt nieuwe regelgevende paden voor niet-goedgekeurde medische producten om op de markt te komen tijdens pandemie-noodsituaties. De IHR-amendementen zijn hierover vaag, schreef Jones, maar de voorgestelde taal van het verdrag is gericht op het versnellen van noodautorisaties van door de WHO aanbevolen onderzoeks-‘relevante gezondheidsproducten’.
Het voorgestelde verdrag wil lidstaten ook dwingen stappen te ondernemen om ervoor te zorgen dat ze de “juridische, administratieve en financiële kaders hebben om noodregulerende autorisaties te ondersteunen voor de effectieve en tijdige goedkeuring van pandemiegerelateerde gezondheidsproducten tijdens een pandemie.”
4. Wereldwijde verplichtingen voor niet-goedgekeurde producten: Het laatste sleutelelement in het plan van Big Pharma en de WHO om de weg vrij te maken voor een nieuwe pandemiemarkt, is het versterken van de wereldwijde capaciteit om niet-goedgekeurde medische producten te verplichten.
Volgens Jones heeft de WHO in juli 2023 het digitale COVID-19-paspoortsysteem van de Europese Unie (EU) aangenomen, ofwel de ‘immuniteitspas’, waarin de vaccinatiegegevens, negatieve testresultaten of gegevens over eerdere infecties van mensen worden vastgelegd.
“Hoewel een digitaal vaccinatiepaspoort niet functioneert als een hard mandaat waarin elke burger van een bepaalde populatie gedwongen wordt zich te laten vaccineren, fungeert het als een voorwaardelijk mandaat – een mandaat dat de illusie van keuze biedt, maar – in werkelijkheid – de burgerlijke vrijheden beperkt van degenen die zich er niet aan houden”, schreef Jones.
De versie van de IHR uit 2005 stond reisgebaseerde mandaten toe die een bewijs van vaccinatie vereisten om landen binnen te komen wanneer er een risico voor de volksgezondheid was. De nieuwe IHR, schreef Jones, breidt dit uit door de soorten technologie te beschrijven die kunnen worden gebruikt om dergelijke informatie te controleren tijdens toekomstige pandemieën.
De WHO ontwikkelt ook haar Global Digital Health Certification Network, dat het digitale paspoortsysteem van de EU uitbreidt naar een wereldwijde schaal. Het zal vaccinatiegegevens en gezondheidsdossiers digitaliseren en zal “interoperabel” zijn met bestaande netwerken.
Hoewel interoperabiliteit het mogelijk maakt dat gedecentraliseerde gegevens wereldwijd worden gedeeld, schreef Jones: “De VN streeft ernaar om digitale identificatie op te leggen als een ‘mensenrecht’, of liever gezegd als een voorwaarde voor toegang tot andere mensenrechten, voor de gehele wereldburgerij tegen 2030, zoals vastgelegd in haar Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 16.9.”
Het initiatief wil mensen een ‘betrouwbare, verifieerbare manier’ bieden om te bewijzen wie ze zijn in de fysieke wereld en online.
“Verificatiesystemen van deze omvang leggen het recht van burgers om basisactiviteiten te verrichten – zoals reizen, eten in een restaurant of hun baan uitoefenen – in de handen van overheden en mogelijk werkgevers.
“De rechten van burgers zullen voorwaardelijk zijn, gedicteerd door data opgeslagen in een enorme digitale hub die wereldwijd is in zijn mogelijkheden om te delen. Niet alleen zullen binnenlandse overheden toegang hebben tot de gezondheidsinformatie van hun eigen burgers onder dit systeem, maar ook een hele wereldwijde bureaucratie.”
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
