september 17, 2024 8
Nog geen tien jaar
geleden accepteerde Zweden meer migranten in verhouding tot zijn bevolking dan
enig ander land op aarde. De staatstelevisie had reclamespots waarin werd
verkondigd dat “mijn land ook het jouwe is” en dat de Zweden moesten integreren
in de nieuwe multiculturele realiteit.
Dit jaar zullen er meer migranten Zweden verlaten dan er aankomen, schrijft Selwyn Duke.
Bovendien leidt het
land van Volvo slechts een trend waarbij veel Europese landen hun
immigratiebeleid heroverwegen. Het goede nieuws is dat dit weerspiegelt hoeveel
autochtone Europeanen de verouderde, multiculturalistische conditionering
afwijzen. Het slechte nieuws is dat hun regeringen over het algemeen politiek
aan het bedrijven zijn, in een poging om de uitdagingen van anti-immigratie
rechts af te weren.
Geen toeval
Kijk bijvoorbeeld
eens naar de migratie-openbaring van de regerende sociaaldemocraten in
Duitsland (SPD). Die vond plaats op het moment dat de anti-immigratiebeweging
Alternative für Deutschland (AfD) op het punt stond haar allereerste
deelstaatverkiezingen te winnen. Toeval? En oh, wat een openbaring is het ook.
Volgens The
Telegraph:
Toen het nieuws bekend werd dat een
jumbojet vol geharde criminelen in de vroege uren van 30 augustus was
opgestegen van Leipzig, in het oosten van Duitsland, naar Kabul, werd de wereld
verrast.
Sinds de chaotische machtsovername
door de Taliban in Afghanistan in 2021 heeft geen enkel westers land officieel
zaken gedaan met Kabul.
Maar Berlijn was vastbesloten om zich
te ontdoen van 20 veroordeelden, waaronder moordenaars en verkrachters, en te
laten zien dat het de openbare veiligheid serieus voorop stelt.
Het was de nieuwste schokkende
migratiemaatregel van Duitsland, ooit het Europese land dat vluchtelingen het
meest verwelkomde.
Op donderdag veroorzaakte een ander
plan uit Berlijn schokgolven over het hele continent. De commissaris voor
migratie van het land stelde voor om de afgeblazen Britse migratiedeal met
Rwanda over te nemen om een einde te maken aan mensen die via Rusland naar de
EU oversteken.
De haast om de migratiekwestie hard
aan te pakken heeft een land blootgelegd met een regering aan de rand van de
afgrond, die vecht tegen een reeks crises terwijl ze worstelt om … aan de macht
te blijven.
Wat wordt voorgesteld als serieuze
plannen blijken pogingen te zijn om een verkiezingsnederlaag van de rechtse
Alternative für Deutschland (AfD) op het gebied van migratie af te wenden.
Neergehaald in de peilingen was de
vlucht naar Kabul net het elixer dat [de Duitse kanselier] Olaf Scholz en zijn
haveloze regering nodig hadden.
Macht Über
Alles
Je kunt je echter afvragen waarom “geharde criminelen” niet meteen na
identificatie werden gedeporteerd. In plaats daarvan wachtte de SPD tot twee
dagen voor de verkiezingen van 1 september. Dat getuigt van toewijding
– vasthouden aan de macht.
Dergelijk
opportunisme heerst ook in heel Europa – met Groot-Brittannië als opmerkelijke
uitzondering. Zoals The Telegraph dit weekend schreef:
Het
Coudenhove-Kalergi plan - De volkerenmoord op de volkeren van Europa
[In Frankrijk,] heeft Michel Barnier,
de keuze van president [Emmanuel] Macron als premier, een reputatie als
hardliner op het gebied van immigratie. De richting in Frankrijk en Duitsland
is dus duidelijk: op het gebied van migratie hebben beide landen genoeg van het
liberale beleid dat hier nog steeds wordt voorgestaan door de Labourregering.
In de hele EU wint het idee om
asielprocedures uit te besteden aan derde landen terrein. Italië’s Giorgia
Meloni heeft een deal gesloten met Albanië, terwijl Denemarken ook van plan is
om migranten naar Rwanda te sturen. Zweden heeft ondertussen decennia van
poreuze grenzen ongedaan gemaakt: dit jaar zullen er meer migranten vertrekken
dan aankomen.
Principe of
politiek (of beide), de ommezwaai van Zweden is diepgaand. Denk maar aan de
eerder genoemde immigratiepropaganda (hieronder) die de staatstelevisie van het
land in de zeer recente geschiedenis heeft uitgezonden.
Dan is er die
uitschieter, het Verenigd Koninkrijk, “met massale immigratie, zowel legaal als
illegaal, nog steeds in volle gang,” aldus The Telegraph. De reden?
Britten beloonden
hun linkse Labourpartij – immigrationistisch tot in de kern – met volledige
macht in de recente verkiezingen.
Deze linkse
immigratieverslaving is ook niet onbegrijpelijk. Andrew Neather van Labour, een
voormalig adviseur van de Britse ex-premier Tony Blair, legde het in 2009 zelfs
goed uit. De massale immigratie van de Derde Wereld naar het Verenigd
Koninkrijk in de afgelopen 15 jaar, zo
informeerde hij, was bedoeld om “rechts diversiteit in de neus te
wrijven en hun argumenten achterhaald te maken.” Deze motivatie is ook werkzaam
in de hele Westerse wereld.
Allemaal een grote
oplichterij?
Toch zijn het niet
alleen de rechtse™ AfD en haar co-ideologen die zich verzetten tegen migratie
die de natie ten val brengt. Kijk maar eens naar de Jordaanse academicus Dr.
Mudar Zahran, die zelf als asielzoeker in Groot-Brittannië woont. Als
zelfbenoemde “orthodoxe moslim” is Zahran niettemin tegen massale migratie uit de Derde Wereld naar
Europa. In 2015 pleitte hij er zelfs sterk voor (video hieronder) om de moslims
die toen het continent overspoelden te deporteren.
Bovendien
verklaarde Zahran dat de meeste Syriërs die bijna tien jaar geleden Europa
binnenkwamen geen legitieme asielzoekers waren. Het waren
eerder opportunisten en soms zelfs terroristen. En dit roept een belangrijk
punt op. Aan de ene kant horen we al jaren – bijvoorbeeld van de beroemde psycholoog
Steven Pinker – dat de wereld eigenlijk de veiligste en meest vreedzame in de geschiedenis
is.
Toch wordt ons ook
verteld dat legitieme vluchtelingen nu zo talrijk zijn dat we
er miljoenen moeten verwelkomen.
Bovendien gaan
moslimvluchtelingen niet naar rijke, dunbevolkte Arabische naties zoals
Saoedi-Arabië, Qatar en de VAE. Hun geloofsgenoten willen hen niet.
In plaats daarvan
moeten ze worden verscheept naar het hart van wat ooit het christendom was.
Is dit allemaal
logisch?
Kijk eens naar onze
situatie in de VS. Er is geen Pol Pot ten zuiden van onze grens die een derde
van de bevolking van zijn land uitroeit; er is geen genocide zoals in Rwanda.
Natuurlijk zijn de mensen in Latijns-Amerika armer dan in de VS, maar dat geldt
voor de meeste landen. De wereld is altijd een harde wereld geweest. Toch
kunnen we vandaag de dag iemand asiel verlenen omdat zijn land zijn
“seksualiteit” niet zo goed accepteert als San Francisco.
Tot op zekere
hoogte weerspiegelt dit de zwakte van het Westen, het softe idee dat
getriggerde gevoelens een asielstatus rechtvaardigen. Maar meestal gaat het om
het importeren van een buitenlands electoraal leger dat de klus zal klaren –
links onaantastbare macht geven – wat inheemse westerlingen niet zullen doen.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/zich-realiserend-wat-massamigratie-kost-zegt-europa-eindelijk-nee/
